S&P500: Rondje van het Huis

Aan de verwachting dat gedurende de tweede helft van deze week wat zwakte zou ontstaan wordt vandaag ruimschoots invulling gegeven. De rode draad door de columns van deze week luidde dat het geen moment was om overmatig uitbundig te worden. Waarvan Akte!

Reageren, niet Anticiperen! De vaste lezer kent deze stelregel inmiddels wel. De reden waarom ik hem vandaag opnieuw aanhaal heeft te maken met een reactie onder de column van gisteren. Het is nooit een goed idee om net onder een belangrijke weerstand in te stappen in de verwachting/hoop dat deze doorbroken gaat worden. Op deze plek is meerdere malen gewezen op de horizontale weerstand in de week-grafiek. Op deze weerstand was de visie gebaseerd dat de S&P500 gedurende de eerst helft van de week zou stijgen maar dat deze stijging niets meer en niets minder zou zijn dan een vervolg-beweging in het trendkanaal dat al enkele dagen ingetekend staat in de dag-grafiek. Toegegeven, de stijging duurde niet drie maar vier dagen. Vandaag maakt de S&P500 dit uit de pas lopen echter meer dan goed.

De onderkant van het trendkanaal ligt rond 2050. In tegenstelling tot de visie van een aantal dagen terug dat de kopers rond 2050 in drie rijen dik opgesteld zouden staan, luidt de verwachting nu dat de graadmeter dieper doorzakt dan dit niveau. Anders verwoord, een lagere bodem ligt in het verschiet. Het eerste ijkpunt kan gezet worden rond 2000, gebaseerd op de dalende trendlijn uit de dag-grafiek. In de week-grafiek loopt echter al weken een horizontale lijn rond 1948. Deze lijn kan in de komende columns best wel eens een centrale rol gaan spelen. Afsluitend een herhaling van de zinsnede: Geen reden om de maandag neergelegde visie aan te passen.